Congrete jungle where dreams are made of
Door: Elvera
Blijf op de hoogte en volg Elvera
25 Maart 2014 | Aruba, Paradera
1. te verdwalen
2. de activiteiten niet kunnen vinden
3. elkaar kwijtraken
Wederom hebben wij aan al deze feiten weer voldaan. We wisten niet waar we heen moesten rijden, de activiteiten hebben we dus ook niet kunnen vinden en op de terugweg raakten we elkaar kwijt. Gelukkig is daar altijd nog de gele grote M voor deze depressieve momenten van verlorenheid. Bovendien spekt dit onze bestekvoorraad, omdat wij een ware bestekschaarste hier in huis hebben. Inmiddels zijn we bij de Mc ook bekend en berucht.
Terug naar afgelopen weekend wat dus vrijdag begon. Twee meiden van de KPZ die op Curacao stage lopen kwamen ons vereren met een bezoek. Vrijdagavond hebben wij dit weekend dan ook goed ingeluid met een bezoek aan de kroegen! De Bugaloe moet inmiddels de tafels waarschijnlijk vervangen, want ook deze zijn niet veilig voor ons. Bij thuiskomst nog even een tukkie op de bank gedaan wat voor de een langer duurde dan de ander. Er is inmiddels iemand (oké Lotte) die van het 'overal slapen, behalve in m'n eigen bed' een ware hobby heeft gemaakt. 's Ochtends stonden Rosa en ik na 4 uur slaap weer op om mee te doen 'Aruba Doet'. Een dag waarop Aruba vrijwilligers werk doet. Bij ons op stage werd de school onder andere geverfd. Hier hebben wij een steentje aan bijgedragen. Onder de verf lagen wij 's middags weer heerlijk op het strand. De meiden uit Curacao bedachten dat het leuk is om een quadtour te maken. Hier waren wij allemaal voor in en dus haasten wij ons naar huis om binnen 1,5 uur te pinnen, eten en de quadtour te betalen. Daarbij hadden wij een deadline, want om 17.00 moesten wij weer op het strand staan om met de 'Piratenboot' een zonsondergang cruise te maken. Na het pinnen, het al rijdend naar binnen stouwen van McDonalds (het lijkt nu of wij hier altijd eten, maar dat is dus niet zo), konden wij het bedrijf helaas niet vinden. Sommige bedrijven vinden het namelijk handiger om zich op een afgelegen industrieterrein te vestigen dan in de bewoonde wereld. We maakten de afspraak om de volgende ochtend om half negen de tour te betalen, zodat wij om negen uur met de quads konden vertrekken. In Speedy Gonzalez tempo reden wij richting de pier waar wij op moesten stappen voor onze boot. Onderweg nog een aantal hitjes op de menselijke radio gedraaid, een waar feest.
We zijn met de boot langs de kust van Aruba gevaren. Na enige tijd kwam de boot tot stilstand en kwam daar het moment waar ik me op verheugd had. Je kon met een touw van de boot af swingen. Van dit soort dingen gaat mijn hartje sneller kloppen, dus binnen 10 sec. had ik mijn kleren uitgetrokken en stonden we vooraan op de boot in ons bikini om van de boot af te springen. Het was ge-wel-dig. Na een halfuur non-stop springen, draaide de boot zich om voor de terugkeer naar de pier. Onderweg met wat Amerikanen wat oude vertrouwde hitjes gezongen als 'Vader Abraham', 'We gaan nog niet naar huis' en 'Het is een nacht'. 's Avonds was het wederom tijd om uit te gaan. Eerst de vrij dronken Amerikanen van de boot gedag gezegd en daarna nog even een paar dansjes gedaan. Na wederom maar een aantal uur slaap stonden wij om 8 uur (was even schrikken) op om te gaan quadrijden. Toen we eenmaal op de quads zaten, waren we allemaal vergeten hoe moe we ook alweer waren. Zo hard mogelijk reden Carlijn en ik over de rotsen van Arikok National Park. Dit was echt zo leuk. Het valt niet eens te beschrijven. Dit was ook mijn eerste ontmoeting met mijn grootste angst. Een langwerpig beest zonder poten en het begint met de S. Gelukkig was hij dood, maar ik reed wel over hem heen. Wederom heb ik geen tetris gespeeld, sorry Nic. Moet echt beter naar je luisteren.
Maandag avond kwam Carlijn met wilde plannen. Ze had kaartjes gevonden voor Armin van Buuren in Madison Square Garden in New York. Natuurlijk moesten wij erg hard lachen om haar plan. Inmiddels hebben wij tickets geboekt en vliegen 9 april naar New York (Congrete jungle where dreams are maaaaaade of). Helemaal door het dolle heen vertrokken wij naar stage. Er staan 6 dagen New York op de planning. We komen terug op woensdagmiddag en donderdagochtend vertrekken wij naar Curacao waar we 4 dagen gaan genieten! Daar zullen wij bij Marion en Kevin slapen die heel lief hun huis aan ons aanboden! Dit betekent dat wij binnen één week naar New York en Curacao gaan. Oke genoeg opgeschept. O ja leuk feitje: In New York is het op dit moment 2 graden. Wij hebben alleen maar zomerkleding mee. Echt goed over nagedacht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley